Evaluations, ideas and proposal upon new energy sources

by Prof. Christos Stremmenos*

BACKGROUND
The hostile attitude which cold fusion has been confronted with since 1989, but even long before, shown also by the bibliography related to the scientific papers of Focardi and Rossi, eventually led to general disinterest and oblivion of this subject. After several years of apparent inaction, the theme of cold fusion has been recently revitalized thanks to, among others, the work and the scientific publications of Focardi and Rossi, which has been conducted in silence, amidst ironical disinterest, without any funding or support.  In fact, recently, practical and reliable results have been achieved based on a very promising apparatus invented by Andrea Rossi.  Therefore I want to examine the possibility of further development of this technology, which I deem really important for our planet.

INTRODUCTION
I will start with patent no./2009/125444, registered by Dr. Ing. Andrea Rossi. This invention and its performance have been tested and verified in collaboration with Prof. Sergio Focardi, as reported in their paper, published in February 2010 in the Journal of Nuclear Physics [1]. In this scientific paper they have reported on the performance of an apparatus, which has produced for two years substantial amounts of energy in a reliable and repeatable mode and they have also offered a theoretical analysis for the interpretation of the underlying physical mechanism.
In the history of Science, it is not the first time that a practical and reliable apparatus is working before its theoretical foundation has been completely understood!   The photoelectric effect is the classic example in which the application has anticipated its full theoretical interpretation, developed by Einstein. Afterwards Einstein, Plank, Heisenberg, De Broglie, Schrödinger and others formulated the principles of Quantum Mechanics.  For the interactive Nickel/Hydrogen system it would be now opportune to compile, in a way easily understood by the non expert the, relevant principles and concepts for the qualitative understanding of the phenomenon as well as possible future research activities.

CLASSICAL AND QUANTUM PHYSICS CONCEPTS
Starting with the behavior of electrically charged particles in vacuum, it is known that particles with opposite electric charge attract themselves and “fuse” producing an electrically neutral particle, even though this does not always happen, as for instance in the case of a hydrogen atom, where a proton and a electron although attract each other they do not “fuse” for reasons out of the scope of this paper.   On the contrary, particles charged with same sign of electric charge always repel each other, and their repulsion tends to infinity when their distance tends to zero, which implies that in this case fusion is not possible (classical physics).
On the contrary, according to Quantum mechanics for a system with a great number of  particles of the same electric charge (polarity) it is possible that a few of them will fuse, as for instance, according to Focardi-Rossi, in the case of  Nickel nuclei in crystal structure and hydrogen nuclei (protons) diffused within it, Although of the same polarity,  a very small percentage of these nuclei manage to come so close to each other, at a distance of 10-14 m, where strong nuclear forces emerge and take over the Coulomb forces  and thus form the nucleus of a new element, either stable or unstable.
This mechanism, which is possible only in the atomic microcosm, is predictable by a quantum-mechanics model of a particle put in a closed box.  According to classical physics no one would expect to find a particle out of the box, but in quantum mechanics the probability that a particle is found out of the box is not zero! This probability is the so called “tunneling effect”, which for systems with a very large number of particles, predicts that a small percentage of them lie outside the box, having penetrated the “impenetrable” walls and any other present barrier through the “tunnel”! In our case, the barrier is nothing else but the electrostatic repulsion, to which the couples of hydrogen and nickel nuclei (of the same polarity) are subjected and is called Coulomb barrier.
Diffusion mechanism of hydrogen in nickel: Nickel as a catalyst first decomposes the biatomic molecules of hydrogen to hydrogen atoms in contact with the nickel surface. Then these hydrogen atoms deposit their electrons in the conductivity band of the metal (Fermi band) and due to their greatly reduced volume, compared to that of their atom, the hydrogen nuclei readily diffuse into the crystalline structure of the nickel, including its defects. At this point, in order to understand the phenomenon it is necessary to briefly describe the structure both of the nickel atom and the nickel crystal lattice.
It is well known that the nickel atom is not so simple as the hydrogen atom, as its nucleus consists of dozens of protons and neutrons, thus it is much heavier and exerts a proportionally higher electrostatic repulsion than the nucleus of hydrogen, which consists of only one proton. In this case, the electrons, numerically equal to the protons are ordered in various energy levels and can not be easily removed from the atom to which they belong. Exception to this rule is the case of electrons of the chemical bonds, which along with the electrons of the hydrogen atoms form the metal conductivity band (electronic cloud), which moves quasi freely throughout the metal mass.
As in all transition metals the nickel atoms in the solid state, and more exactly their nuclei, are located at the vertices and at the centre of the six faces of the cubic cell of the metal, leaving a free internal octahedral space within the cell, which, on account of the quasi negligible volume of the nuclei, is practically filled with electrons of the nickel atoms, as well as with conductivity electrons.
It would be really interesting to know the electrons specific density (number of electrons per unit volume) and its spatial distribution inside this octahedral space of the crystal lattice as a function of temperature.

DYNAMICS OF THE LATTICE VIBRATION STATES
Another important aspect to take into consideration in this system is the dynamics of the lattice vibration states, in other words, the periodic three dimensional normal oscillations of the crystal lattice (phonons) of the nickel, which hosts hydrogen nuclei or nuclei of hydrogen isotopes (deuterium or tritium) that have entered into the above mentioned free space of the crystal cell.
It could be argued that the electrons specific density and its spatial distribution in the internal space of the crystal structure should be coherent with the natural frequencies of the lattice oscillations. This means that the periodicity of the electronic cloud within the octahedral space of the elementary crystal cell of Nickel generates an oscillating strengthening of shielding of the diffused nuclei of hydrogen or deuterium which also populate this space.
I believe that these considerations can form the basis for a qualitative analysis of this “NEW SOURCE OF ENERGY” and the phenomenology related to cold fusion, including energy production in much smaller quantities and various reaction products.

SHIELDING OF PROTONS BY ELECTRONS
In the Focardi-Rossi paper the shielding of protons provided by electrons is suspected to be one of the main reasons of the effect, helping the capture of protons by the Ni nucleus, therefore  generating energy by fusion of protons in Nickel and a series of exothermic nuclear reactions, leaving as by-product isotopes different from the original Ni (transmutations). Such shielding is one of the elements contributing to the energetic efficiency of the system.  From this derives the opportunity, I think, to focus upon this shielding, both to increase its efficiency and to verify the hypothesis contained in the paper of Focardi-Rossi.  Of course, what we are talking of here is a theoretical verification, because the practical verification is made by monitoring the performance of the apparatus invented and patented by Andrea Rossi, presently under rigorous verification in the USA, where a 1 MW unit is under construction.
If we assume that the repulsive (Coulomb) effect can be overcome by the tunnel effect, which is promoted by the shielding provided by the cluster of electrons, in other words by the value of the specific density of the electron cloud in which the proton is immersed (partly neutralizing its electropositive charge), then the goal of our experiment should be to increase this density in the space where interactions of nuclei of hydrogen and nickel occur.  In parallel, in order to establish a theoretical basis for the neutralization of protons, in my opinion, we have to resort to the Quark theory in the context of interactions between baryons and leptons.  Nevertheless, by increasing the electrons specific density the enhanced partial neutralization of protons can be estimated by means of measurement of the produced energy.

SUGGESTED THEMES FOR FUTURE RESEARCH
Based on the above and with the aim to improve the understanding of the cold fusion phenomenon and its emerging applications, I would suggest the following two main themes of research:

Interactive systems   H/Ni
Interactive systems   D/Pd


For the first system the experimental goal would be to increase the electrons specific density in the space where the nuclear reactions occur. The interactive spaces, in my opinion, would be two, i.e., on the surface and within the bulk of the Nickel. These spaces should function in different ways in relation to the mechanism of overcoming the repulsive Coulomb barrier (tunnel effect), which facilitates the fusion of the two nuclei, since the specific density of the shielding electrons is different in these two cases. I think that the specific density of the shielding electrons on the surfaces is lower than that within the “bulk however the direct contact of a larger number of protons with the nuclei of nickel atoms, which reside on the crystal faces, would statistically facilitate fusion.
Therefore, in order to verify experimentally the Focardi-Rossi Theory we could work with various samples of Ni of different but well known grain size, and assuming that the Nickel crystals are approximately spherical we could correlate the resulting energy efficiency with the corresponding size of the total surface of the nickel grains in contact with hydrogen.

We have previously assumed that the specific density of the shielding electrons on the surface is less than that in the bulk and if this is true, then the efficiency of the system should depend on the negative electrostatic field applied to the Ni, since such a negative field is present only on the surface of the Ni spheres, thus increasing this density.  To experimentally verify this hypothesis we can proceed with a sample of pulverized Ni with known grain size and total global surface, layered homogeneously, but not excessively compact on a flat ceramic base.  This could function as one of the two plates of a capacitor with negative polarity, while the other plate, with positive polarity, could be provided by a metal plate parallel to and above the Ni ceramic base, set at an appropriate distance which would ensure sufficient electric insulation between them. These plates will then be charged to a variable voltage, starting from very low levels for safety reasons. The maximum voltage to be applied will depend on the distance of the two plates but also on the dielectric constant of the hydrogen. Such tests, referred only to the interfacial nuclear effects, could verify the Focardi-Rossi Theory, but also control the efficiency of the reactor without any consumption of energy.

At the beginning of this work we have also referred to the dynamics of the quantized vibration crystal lattice states, underlining that the periodical values  of the specific density of the cluster of electrons inside the octahedral volume of the Ni atoms exerts an oscillatory shielding power on the protons of H or D diffused within this space.
Ten or more years ago, while I was working on cold fusion in parallel with Sergio Focardi, I remember that when I talked to him about resonance, he told me “Resonance will reserve surprises for us!”  I think that surprises are yet to come and we can deepen our knowledge on this subject by working in parallel in three directions:
1. Introduce and test the validity of other potential mechanisms of nuclear fusion between nickel and hydrogen nuclei confined within the crystal lattice of nickel.
2. Improve deuterium confinement within Palladium by introducing and testing the validity of potential mechanisms for overcoming the Coulomb barrier between two deuterium nuclei confined within the crystal lattice of Palladium (these are also subjected to the oscillating shielding power of the specific density of the electronic cloud within the Pd lattice).
3. Attempt to develop a unifying model for the mechanisms related to the overall phenomenology of cold fusion, in relation to the two above interactive systems.

The proposal which follows is mainly based on experimental results, described briefly herein and published in an experimental thesis, obtained mostly in tests performed at the National Technical University of Athens in Greece, in 2000, while I was working there as a visiting Professor. Rammann spectroscopy tests were performed on a Pd sample charged with Deuterium. It is known that metals don’t exhibit Rammann spectra and before our Pd sample was charged with D, it didn’t either. However, as the D nuclei diffused in the Pd lattice the Rammann spectrum started to become evident, with a shape characteristic of the vibration dynamics of the system Pd-D wherein the peaks of the spectral profile were dependent on the quantity of the absorbed D nuclei.  I believe that these spectra are due to discreet quantum vibration states of the Pd-D system, and can be utilized by means of the coherent electromagnetic resonance in order to increase and control the thermal “anomalies”, thus upgrading and controlling the produced energy.

The vibration amplitude of the “Harmonic oscillator” has the same form, both within classical mechanics  and quantum-mechanics context, consequently electromagnetic fields of adjustable intensity (laser) and tunable to the Rammann spectral frequencies, which have been observed, could induce by resonance an enhanced compression of the oscillating crystal lattice. This would statistically enhance the overcoming of the Coulomb barrier and since the Pd lattice oscillation period is very long compared to nuclear reaction times, it would create conditions of cold fusion of this confined hydrogen isotope, trapped within Pd, thus producing  He4+24 MeV of energy [2,3].

The research work which we have tried to present in a way understandable by the non specialist, is based on both theoretical and experimental aspects, among which first is the theory of quantum electrodynamics of Giuliano Preparatta and the oscillating shielding power of the electrons specific density on the deuterium nuclei diffused within the Pd crystal lattice.
A graphic representation indicating the normal vibrations (phonons) of the three-dimensional harmonic oscillator, shown in Fig. 1, which as a model is closest  to the
lattice, should make it easier to understand the mechanisms of the nuclear reaction, however only on the external surface or within the 2-3 outer layers of the crystal structure.

CONCLUSIONS
In conclusion I think that the ideas for the promotion of a basic research programme should be listed in the following order:
1. For interactive H/Ni systems, the development of experiences regarding grain size and electrostatic field effects, which can be also useful for D/Pd systems.
2. Rammann and infra red (IR) spectroscopy studies, of fundamental significance for the definition of the lattice vibration states of the H-Ni interactive system, demand sophisticated experimental techniques of multiple light wave reflections obtained by driving such waves through materials, which are transparent to that light wavelength. A schematic example of the assembly of a cell for the study of IR and Rammann reflections spectroscopy from Ni, Pd, or other metal nanopowder is given in the Fig. 2
3. For the experimental investigation of resonance in interactive Ni/H, D/Pd, or other systems, a pulsed laser system is needed, which can be tuned to the wavelength of the observed spectral profile, with variable peak power in the range of up to 200 W.
I would like to conclude this contribution with an ancient Greek proverb of universal value: «ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ», i.e., “times do not wait”

ACKNOWLEDGEMENTS
The author wishes to acknowledge Dr. A.G. Youtsos and Dr. Andrea Rossi for their contribution in formulating this paper in English

REFERENCES
1. www. journal-of-nuclear-physics.com /Focardi Rossi
2. Antonella del Ninno, Antonio Frattolillo, Antonietta Rizzo,Rapporto Tecnico ENEA RT2002/41/FUS, ENEA – Unità Tecnico Scientifica Fusione;Centro Ricerche Frascati, Roma, 2002

3. Cold fusion – Wikipedia/Arata

*AUTHOR’S BIOGRAPHICAL NOTE:
Christos STREMMENOS is a retired Professor of the Department of Physical and Inorganic Chemistry of the Faculty of Industrial Chemistry in the University of Bologna.  He has served as Ambassador of Greece in Italy (1982-1987), and has been awarded the title of “Cavaliere di Gran Croce al Merito” of the Italian Republic.  In the University of Bologna, as well as in the Polytechnic of Athens (National Technical University of Athens) he has taught Molecular Spectroscopy, Applied Spectroscopy and Photochemistry. His research work, from the beginning of his academic career until the assumption of his duties as Greek Ambassador, was in the field of spectroscopy of both solid and liquid crystals and he studied their static and dynamic structure by employing quantum mechanics criteria. After his mission at the Embassy of Greece in Rome was completed, he tried to reproduce the Fleishmann-Pons Experiment, however he did not achieve reliable results and thus he started to work in the field of nuclear reactions between nickel and hydrogen or deuterium.

——————————————————————————————

ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΗΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΡΗ ΣΥΝΤΗΞΗ

Καθ. Χ. Ε. Στρεμμένος*
Το θέμα της “Ψυχρής Πυρηνικής Σύντηξης” ή “Πυρηνικών Αντιδράσεων στη Στερεά Κατάσταση” κ.τ.λ., φαίνεται ότι καταξιώνεται στη συνείδηση τουλάχιστον όσων δούλεψαν στον τομέα όπως ο γράφων, και όχι μόνον…!.
Οι τρικυμιώδεις περιπέτειες και η εχθρική στάση που αντιμετώπισε η θεματική αυτή από το  ’89 και μετά, καθώς και παλαιότερα, όπως προκύπτει απ’ την βιβλιογραφία στην επιστημονική ανακοίνωση των S. Focardi και A.Rossi, δεν είχε καλύτερη τύχη, πέφτοντας από  τη γενική αδιαφορία στην κατάληξη της λήθης.
Τώρα που το θέμα βγήκε από τα πλαίσια της πειραματικής φάσης, με την συμβολή μάλιστα αυτών που σιωπηρά και με επιμονή συνέχισαν να ερευνούν και να δουλεύουν χωρίς πόρους και ηθικά κίνητρα, τώρα που μπήκαμε στην “επαναστατική” πλέον φάση της εφαρμογής  και στην κλίμακα βιομηχανικής παραγωγής καθαρής και απεριόριστης πιστεύω ενέργειας, οι πικρίες του παρελθόντος θα πρέπει να γίνουν “περασμένες …ξεχασμένες..”
Σε αυτή την οπτική, αισθάνομαι την ανάγκη να φέρω στο φώς ορισμένες μου σκέψεις , ιδέες και προτάσεις που πιστεύω θα συμβάλλουν στη βελτίωση αυτού του συναρπαστικού ερευνητικού τομέα, που κατά την γνώμη μου αποτελεί και την ελπίδα για το μέλλον του Πλανήτη που μετά την αποτυχία της “Πολιτικής” στη Κοπεγχάγη, βρίσκεται στα χέρια της Επιστήμης και της Τεχνολογίας.
Θα αρχίσω με το διεθνές Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας WO/2009/125444  που κατέθεσε για 90 Χώρες ο Ing. A. Rossi σε στενή συνεργασία με τον Καθηγητή Πυρηνικής Φυσικής Παν/μίου Μπολόνιας S. Focardi, με παράλληλη Επιστημονική Δημοσίευση των δύο, στο  www. journal-of-nuclear-physics.com /focardi rossi (1),
Σε αυτή, καταγράφονται τα πειραματικά αποτελέσματα και η σχετική θεωρητική προσέγγιση και ανάλυση ενός  μηχανισμού μέσω του οποίου το διαδραστικό σύστημα νίκελ /υδρογόνο, παρήγαγε θερμική ενέργεια (χωρίς ακτινοβολίες…!) για δύο συνεχόμενα χρόνια δοκιμασμένης απόδοσης, σε μακροσκοπική κλίμακα.

Στην ιστορία εξέλιξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι περιπτώσεις που μια επιστημονική καινοτομία βρήκε την πρακτική της εφαρμογή προτού υπάρξει θεωρητική ερμηνεία, αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.

Το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, που “εν πολλοίς”  βασίζεται ο σημερινός πολιτισμός, αποτελεί το κλασικό παράδειγμα πειραματικού φαινομένου που παρατηρήθηκε, καταγράφτηκε  και ποσοτικοποιήθηκε, πολύ νωρίτερα απ’ τη θεωρητική του ερμηνεία.
Η ενορατική ευφυΐα του  Einstein έδωσε αυτή την ερμηνεία , υπερβαίνοντας τα δεδομένα της Κλασικής Φυσικής και με τους μεγαλοφυείς  Plank, Heisenberg,De Broglie, Schrödinger κ.λ.π. εκείνης της υπερβατικής στην επιστήμη εποχής, δημιούργησαν  από κοινού, το μεγάλο οικοδόμημα της Φυσικής του Μικρόκοσμου, που αποκαλούμε σήμερα Κβαντομηχανική.

Για το διαδραστικό σύστημα νίκελ /υδρογόνο, θα ήταν σκόπιμο στο σημείο αυτό να αναπτύξουμε σε εκλαϊκευμένο επίπεδο, προϋποθέσεις, αρχές και επεξηγήσεις ( δεδομένου ότι η ανακοίνωση Focardi-Rossi καλύπτει την αυστηρή επιστημονική άποψη..), για την κατανόηση σε ποιοτικό επίπεδο  και μόνο, του φαινόμενου και των μελλοντικών ερευνητικών  προοπτικών του, και για τους  μη αποκλειστικά ειδήμονες.

· Ξεκινώντας με την συμπεριφορά στο κενό των σωματιδίων με ηλεκτρικό φορτίο , είναι γνωστό ότι τα ετερώνυμα έλκονται  και “συντήκονται”, δημιουργώντας ένα ουδέτερο σωματίδιο, εκτός των περιπτώσεων  που αυτό δεν συμβαίνει όπως π.χ. στα άτομα του υδρογόνου που τα δύο με αντίθετο φορτίο σωματίδια (πρωτόνια, ηλεκτρόνια) καίτοι έλκονται συνήθως δεν συγχωνεύονται, για λόγους που δεν μπορούμε να αναλύσουμε τώρα στη σύντομη αυτή περιγραφή… Τουναντίον τα ομώνυμα  απωθούνται πάντα και χαρακτηρίζονται  από την αδυναμία προσέγγισης, των δύο σωματιδίων με το ίδιο ηλεκτρικό φορτίο σε οριακή απόσταση κοντά στο μηδέν, όπου  η ηλεκτροστατική άπωση τείνει οριακά στο άπειρο.
(Στη κλασική φυσική,.. προβλέπεται αδυναμία σύντηξης..!.)

· Η κβαντομηχανική όμως, αφήνει ένα περιθώριο δυνατοτήτων, που για ένα σύστημα με μεγάλο αριθμό από ομοιοπολικά ζεύγη, π.χ. κατά την εκδοχή Focardi-Rossi, πυρήνες του νίκελ σε ένα κρυσταλλικό πλέγμα και πυρήνες διάχυτοι του υδρογόνου (πρωτόνια ) σε αυτό το πλέγμα, αν και έχουν την ίδια πολικότητα, κατορθώνουν στατιστικά σε ελάχιστο ποσοστό, να πλησιάσουν σε μια κρίσιμη απόσταση  (≈10-14 m), που υπερισχύουν οι πυρηνικές δυνάμεις συνοχής, μεγάλης έντασης αλλά πολύ μικρής εμβέλειας, σχηματίζοντας ένα νέο πυρήνα ατόμου, σταθερού ή μη.

Αυτά που συμβαίνουν σε αυτό το επίπεδο του ατομικού μικροκόσμου, ερμηνεύονται με ένα μοντέλο που αναδεικνύει   τις κβαντομηχανικές ιδιότητες ενός σωματιδίου εγκλωβισμένου σε ένα κουτάκι (“box”) με αδιαπέραστα  τοιχώματα.
Στη κλασική φυσική κανείς δεν περιμένει να βρει το σωματίδιο στον εξωτερικό χώρο  του κουτιού, στη κβαντομηχανική όμως η πιθανότητα δεν είναι μηδενική…!..
Αυτή η πιθανότητα που μεταφράζεται σε ένα φαινόμενο με το όνομα “φαινόμενο σήραγγας” ή “tunnelling effect”, για συστήματα μεγάλου αριθμού σωματιδίων προβλέπει την ύπαρξη ενός ποσοστού από αυτά να βρίσκεται στον εξωτερικό χώρο  του κουτιού, έχοντας περάσει (δια μέσου τούνελ..!.).. τα αδιαπέραστα τοιχώματα και τους φραγμούς γενικά.
Στη δική μας περίπτωση, ο φραγμός αποτελείται, από την ηλεκτροστατική άπωση που υφίσταται το ζεύγος ομοιοπολικών πυρήνων υδρογόνου και νικελίου,  καλούμενος “φραγμός του Coulomb”.

· Μια άλλη περιγραφή  που αφορά πάντα το διαδραστικό σύστημα νίκελ /υδρογόνο,  αναφέρεται στο μηχανισμό διάχυσης του υδρογόνου στο μέταλλο.
Με τις γνωστές ιδιότητες που έχει το νίκελ σαν καταλύτης, σε πρώτη φάση διασπά τα διατομικά μόρια του υδρογόνου μετατρέποντας το σε μονατομικό αέριο σε επαφή με το κρυσταλλικό πλέγμα του νικελίου. Τα άτομα του υδρογόνου, παραδίδοντας τα ηλεκτρόνια τους στη στοιβάδα αγωγιμότητας του μετάλλου (στοιβάδα του Fermi ), αρχίζουν να διαχέονται δια μέσου της επιφάνειας στη κρυσταλλική μάζα του νικελίου, έχοντας τώρα πολύ μικρότερο όγκο που διευκολύνει την διάχυση.
Επιβάλλεται στη συνέχεια, μια συνοπτική περιγραφή της δομής του ατόμου του νικελίου, καθώς και της δομής του κρυσταλλικού πλέγματος για την καλύτερη κατανόηση του φαινομένου.
Το άτομο του νικελίου, δεν είναι τόσο απλό όσο αυτό του υδρογόνου, ο πυρήνας του  αποτελούμενος από δεκάδες πρωτόνια και νουκλεόνια,  είναι δεκάδες φορές βαρύτερος με ανάλογη ηλεκτροστατική απωθητική δύναμη σε σχέση τον μονο-πρωτονικό πυρήνα του υδρογόνου. Τα ηλεκτρόνια ισάριθμα με τα πρωτόνια του πυρήνα, βρίσκονται στα διάφορα ενεργειακά τροχιακά της περιφέρειας του ατόμου και αποσπώνται με δυσκολία από αυτό.  Εξαίρεση αποτελούν τα  ηλεκτρόνια του χημικού σθένους που μαζί με τα ηλεκτρόνια του υδρογόνου μετέρχονται στη στοιβάδα αγωγιμότητας του μετάλλου και αποτελούν το ηλεκτρονικό νέφος που κινείται σχεδόν ελεύθερα σε όλη τη μάζα του μετάλλου.
Στην ομάδα μετάλλων (trasition metals) και τα άτομα του νικελίου στη στερεά κατάσταση, ή για την ακρίβεια οι πυρήνες τους, τοποθετούνται στις κορυφές και στο κέντρο των έξη πλευρών της κυβικής κυψελίδας του κρυσταλλικού πλέγματος, αφήνοντας κενό το εσωτερικό του κύβου ή ακριβέστερα της οκτάεδρης δομής που λόγο του μηδαμινού σχεδόν όγκου των πυρήνων, γεμίζει από τα περιφερειακά ηλεκτρόνια των ατόμων του πλέγματος , όπως και από  τα διάχυτα ηλεκτρόνια αγωγιμότητας.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο αν γνωρίζαμε την θερμοκρασιακή συνάρτηση της κατανομής της ειδικής πυκνότητας των ηλεκτρονίων (αριθ. ηλεκτρονίων στη μονάδα του όγκου) συνολικά,  στον οκταεδρικό χώρο που αναφέραμε.
Μια άλλη παράμετρος πολύ σημαντική κατά την γνώμη μου, είναι η θεώρηση των κβαντικών καταστάσεων στις ταλαντώσεις του κρυσταλλικού πλέγματος (φωνόνια). Στη  κρυσταλλική κυψελίδα του πλέγματος, εκτός από τα περιφερειακά ηλεκτρόνια των ατόμων της, υπάρχει και το κινούμενο νέφος ηλεκτρονίων αγωγιμότητας, όπως επίσης και ορισμένοι πυρήνες υδρογόνου που εισχώρησαν με διάχυση στην οκταεδρική δομή.
Η ειδική πυκνότητα των ηλεκτρονίων αυξομειώνεται ακλουθώντας λογικά, μια συμφασική ταλάντωση του οκταεδρικού όγκου της κυψελίδας.
Επειδή όσο μεγάλη είναι η ειδική πυκνότητα των ηλεκτρονίων κατά την ταλάντωση, τόσο περισσότερο θωρακίζονται τα εγκλωβισμένα  πρωτόνια, καθιστάμενα λιγότερο ηλεκτροθετικά,
που σημαίνει ότι πρέπει να παίρνουμε υπόψη και την ταλαντωμένη ισχύ θωράκισης της ειδικής πυκνότητας των ηλεκτρονίων στα εγκλωβισμένα πρωτόνια για την οποιαδήποτε ερμηνεία φαινομένων σε κρυσταλλικό πλέγμα.

Πιστεύω ότι, τα όσα προηγουμένως αναφέραμε είναι αρκετά για ποιοτική προσέγγιση και κατανόηση του θέματος, ώστε να προχωρήσουμε σε μια συζήτηση προτάσεων, τόσο στο θέμα που αφορά την ΝΕΑ ΠΗΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, όσο και σε άλλες φαινομενολογίες ψυχρής σύντηξης,  που σχετίζονται με άλλες τεχνικές παραγωγής ενέργειας σε πολύ κατώτερο βαθμό απόδοσης.
Στη θεωρητική ερμηνεία της εργασίας των Sergio Focardi  και  Andrea Rossi, η θωράκιση των πρωτονίων που διαχέονται δια μέσου ατμοσφαίρας ηλεκτρονίων, αποτελεί την βασική προϋπόθεση και αιτία που επιτυγχάνεται η σύντηξη αυτών των πρωτονίων με τον πυρήνα του νικελίου, για παραγωγή ενέργειας
δια μέσου μιας σειράς εξωθερμικών πυρηνικών διεργασιών που οδηγούν σε μεταστοιχειώσεις  χωρίς ραδιενέργεια και άλλες  παρενέργειες επιβλαβών ακτινοβολιών.

Η θωράκιση των πρωτονίων κατά συνέπεια, καθορίζει κατά κύριο λόγο την απόδοση της πυρηνικής διεργασίας του συστήματος, επομένως θα πρέπει να εστιάσουμε τις ερευνητικές μας προσπάθειες στην κατεύθυνση της ενίσχυσης αυτής της θωράκισης,  με διπλό στόχο: Την πειραματική επιβεβαίωση της θεωρητικής εκδοχής  Focardi και Rossi και περαιτέρω ενίσχυση της απόδοσης του συστήματος.
Σε ότι αφορά το πρώτο, η θωράκιση των πρωτονίων εξαρτάται καθώς είπαμε, από τις τιμές της ειδικής πυκνότητας του διάχυτου ηλεκτρονικού νέφους που εξουδετερώνουν μερικώς ανάλογα με το βαθμό θωράκισης,  το ηλεκτροθετικό  φορτίο των πυρήνων του υδρογόνου στο επίπεδο που να συμπεριφέρεται σχεδόν σαν νετρόνιο, ξεπερνώντας με μεγαλύτερη ευκολία (“tunnelling effect”), την ισχυρή ηλεκτροστατική άπωση του πυρήνα του νικελίου, ώστε να ακολουθήσει επιτυχώς η σύντηξη των δύο πυρήνων.
Σε ότι αφορά την μερική εξουδετέρωση του θετικού ηλεκτρικού φορτίου των πυρήνων του υδρογόνου, θα πρέπει κατά την γνώμη μου, να ανατρέξουμε στη θεωρία των “quark”, αναζητώντας το μηχανισμό εξουδετέρωσης, στην αλληλεπίδραση  “βαρυονίων” και “λεπτονίων”.
Σε κάθε περίπτωση όμως, μπορούμε και πειραματικά  με τρόπο που θα πούμε πιο κάτω, να αυξήσουμε την ειδική πυκνότητα των ηλεκτρονίων στο σύστημα και να την συνδέσουμε με την ενεργειακή του απόδοση, επιτυγχάνοντας μια κάποια ενδεικτική κατάσταση της μερικής εξουδετέρωσης του θετικού φορτίου των πυρήνων του υδρογόνου.
Προχωρώντας στη παράθεση προτάσεων που θα συμβάλλουν πιστεύω, στη βελτίωση της βασικής έρευνας σε ότι αφορά την ψυχρή σύντηξη, αλλά και στην ερμηνεία μηχανισμών απόδοσης ενέργειας, θα πρέπει να ταξινομήσουμε τα συστήματα σε δύο κυρίως κατηγορίες:
· Διαδραστικό σύστημα υδρογόνο/νικέλιο
· Διαδραστικό σύστημα δευτέριο/ παλλάδιο
Για την πρώτη κατηγορία, μπορούμε να προτείνουμε δύο πειραματικές παρεμβάσεις: Η μία αφορά την αύξηση της επιφάνειας του μετάλλου που έρχεται σε επαφή με το υδρογόνο, κονιορτοποιώντας με μεθόδους νανοτεχνολογίας το νίκελ με τον ακριβέστερο δυνατό καθορισμό της μέσης διαμέτρου των νανοκόκων την οποία θα συνδέσουμε σε διάφορα δείγματα, με την ποσοτική θερμιδομετρική απόδοση ενέργειας του συστήματος.             Η δεύτερη αφορά την κατά βούληση τεχνική  αυξομείωση της ειδικής πυκνότητας των ηλεκτρονίων στην επιφάνεια των νανοκόκων σταθερής διαμέτρου, με εφαρμογή αυξομειούμενο αρνητικού ηλεκτροστατικού πεδίου.  Καθώς γνωρίζουμε ο στατικός ηλεκτρισμός σε μια πειραματική διάταξη με πρότυπο την γεωμετρική διάταξη του “πυκνωτή “, που ως γνωστόν τα ηλεκτρικά φορτία συγκεντρώνονται στην επιφάνεια κυρίως των πλακών του πυκνωτή και στην περίπτωση που μια από τις πλάκες του πυκνωτή καταστεί το δικό μας δείγμα από νανοκόκους νικελίου  και είναι αυτή με την αρνητική πολικότητα, , τότε  η επιφάνεια των  νανοσφαιρίδων του δείγματος, θα εμπλουτίζεται κατά βούληση  με αρνητικά ηλεκτρικά φορτία δηλαδή με ηλεκτρόνια.   Η συνάρτηση της “εντάσεως” του ηλεκτροστατικού πεδίου, με την θερμιδομετρική απόδοση ενέργειας του συστήματος, μπορεί να γίνει πηγή πλείστων πληροφοριών σχετικά με τους μηχανισμούς θωράκισης των πρωτονίων και άλλων θεωρητικών παραμέτρων που χαρακτηρίζουν το “φαινόμενο της σήραγγας” κ.τ.λ.
· Σε προηγούμενη αναφορά, υπογραμμίσαμε τον ρόλο που παίζει η δυναμική των δονητικών καταστάσεων του κρυσταλλικού πλέγματος (φωνόνια), που καθορίζουν την περιοδικότητα των τιμών της ειδικής πυκνότητας του ηλεκτρονικού νέφους στη στοιχειώδη κρυσταλλική κυψελίδα του νίκελ , με αποτέλεσμα να έχουμε σε αυτή την κυψελίδα, την ταλαντωμένη ισχύ θωράκισης της ειδικής πυκνότητας των ηλεκτρονίων, στα εγκλωβισμένα πρωτόνια ή στους πυρήνες δευτερίου, αν υιοθετήσουμε τώρα το  διαδραστικό σύστημα δευτέριο/ παλλάδιο.
Όταν για την ιστορία, εδώ και δώδεκα  χρόνια περίπου, ανάφερα στο φίλο και συνάδελφο Καθηγητή Sergio Focardi στα πλαίσια της συνεργασίας που είχαμε, δουλεύοντας στο ίδιο Παν/μιο (Bologna) παράλληλα στο ίδιο θέμα της ψυχρής σύντηξης, όταν λοιπόν του είπα την ιδέα  της “ταλαντωμένης ισχύος της θωράκισης..κ.λ…” και την δυνατότητα συντονισμού με εξωτερικές ηλεκτρομαγνητικές διακυμάνσεις (LASER) …  Ε!..μου είπε …αυτός ο συντονισμός .. ίσως αποτελέσει την μελλοντική έκπληξη..!.
Η έκπληξη ακόμα..δεν υπήρξε..αλλά η ιδέα κατά την γνώμη μου, παραμένει ακόμη επίκαιρη σαν ερευνητική προσπάθεια βελτίωσης των ήδη υψηλών ενεργειακών αποδόσεων ψυχρής σύντηξης, που επετεύχθηκαν με το σύστημα Focardi-Rossi.
Ανάλογα αποτελέσματα υπερθερμίας (πολύ μικρότερης κλίμακας) που παρατηρήθηκαν σε πληθώρα ανά τον κόσμο εργασιών που ανακοινώθηκαν σε  ad hoc Συνέδρια ή σε “ανεπίσημα” επιστημονικά περιοδικά (τα λεγόμενα  “επίσημα” έχω την γνώμη, ότι διακατέχονται από κάποια προκατάληψη σκόπιμη ή μη ;… και δεν δημοσιεύουν ούτε μια γραμμή.!!),αποδεικνύουν  με βεβαιότητα την ύπαρξη του φαινόμενου της ψυχρής σύντηξης του υδρογόνου και των ισοτόπων του.
Σημαντική επιβεβαίωση αποτελεί και ο σχετικά πρόσφατος (2002) καθορισμός ποσοτικής στοιχειομετρικής παραγωγής He4 από ισοδύναμη σύντηξη D+D  (εργασίες De Nino, Rizzo et at (2)  )  στο Πυρηνικό Κέντρο Ερευνών Ιταλίας (Frascati).
Επίσης πιό  πρόσφατα (22-5-08), έγινε επίδειξη επιβεβαιωτικού πειράματος ΨΥΧΡΗΣ ΣΥΝΤΗΞΗΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΙΟΥ στην Ιαπωνία, από τον διεθνούς φήμης Καθηγητή κ. ARATA (3) του Πανεπ/μίου  OSAKA  , ενώπιον επιστημόνων και δημοσιογράφων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αξιόλογα αποτελέσματα βασικής έρευνας, καταγράψαμε με συνεργασία συναδέλφων Ελλήνων  Φυσικών, την περίοδο του ‘2000, που ήμουν “επισκέπτης καθηγητής” στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο.  Διεγείραμε με λέιζερ φορτισμένο με δευτέριο πολυκρυσταλλικό παλλάδιο και μελετήσαμε το φάσμα του με την μέθοδο της φασματοσκοπίας  Rammann.  Ως γνωστό, τα μέταλλα δεν παρουσιάζουν φάσματα Rammann . Αρχικά λοιπόν το δείγμα του παλλαδίου χωρίς τον εμπλουτισμό του με δευτέριο, δεν έδειχνε κανένα φασματοσκοπικό προφίλ.
Σιγά σιγά όμως, με την σταδιακή προσρόφηση του δευτερίου άρχισε να παρουσιάζει διακριτό φάσμα, χαρακτηριστικό των ταλαντώσεων του συστήματος Pd-D2, του οποίου η ένταση ήταν αναστρέψιμη και συνάρτηση της ποσοτικής προσρόφησης του δευτερίου.
Η συμπεριφορά αυτή υποδηλώνει ότι το φαινόμενο δεν είναι επιφανειακό αλλά επεκτείνεται και ενδότερα στο παλλάδιο ή τουλάχιστον αφορά και ταλαντώσεις των πρώτων στρωμάτων του κρυσταλλικού πλέγματος που εγκλώβισαν στη δομή τους πυρήνες δευτερίου…(Να σημειώσω ότι για τα διατομικά μόρια του δευτερίου στην επαφή τους με το μέταλλο, ισχύει ότι ελέχθη για το υδρογόνο).
Πιστεύω ότι η περαιτέρω ανάπτυξη του τομέα της  ψυχρής σύντηξης  και στο διαδραστικό σύστημα δευτέριο/παλλάδιο σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής και απόδοσης χρήσιμης ενέργειας, πρέπει να στραφεί στην αξιοποίηση των κβαντομηχανικών ιδιοτήτων που παρουσιάζει το εγκλωβισμένο σύστημα στις μικροσκοπικές κυψελίδες του μεταλλικού κρυσταλλικού πλέγματος και όχι στην θερμοπυρηνική σύντηξη του πλάσματος εγκλωβισμένου σε αρκετά κ.μ. και που βασίζεται στις αρχές των κλασικών θερμοδυναμικών ιδιοτήτων, κινητική των αερίων κτλ..(φυσική 19ου αιώνα..!!!..-προγρ. ITER κ.λ.) ….που απαιτούν πάνω από 100 εκατομμύρια βαθμούς κελσίου και την επίλυση άπειρων προβλημάτων εγκλωβισμού του πλάσματος. ……….καθώς και πακτωλούς ……δισεκατομμυρίων ευρώ ..!!..
Εν αντιθέσει τα χαρακτηριστικά του φάσματος στο υπέρυθρο(ή Rammann) που παρουσιάζει το παλλάδιο-δευτέριο ή καλλίτερα και  οικονομικότερα, το νικέλιο- δευτέριο, υποδηλώνουν  φυσικό εγκλωβισμό πυρήνων δευτερίου στο μικροσκοπικό πλέγμα και όπως προαναφέραμε είναι   συνδεδεμένα με διακριτές κβαντικές δονητικές καταστάσεις του συστήματος. Με τα όσα είπαμε,  οι διακριτές ενεργειακές καταστάσεις θα πρέπει να  ερευνηθούν περεταίρω  και να αξιοποιηθούν, διά μέσου του ΣΥΜΦΑΣΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΙΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΛΕΙΖΕΡ,  που μπορεί να ενδυναμώσει και να ελέγξει τις αυθόρμητα, κάτω από ορισμένες συνθήκες, αναφυόμενες “θερμικές ανωμαλίες” στο σύστημα, με πρακτικό αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό, την αυξομείωση και τον έλεγχο της παραγόμενης ενέργειας.
Σε μια απλουστευμένη και στοιχειώδη κβαντική θεώρηση-σαν υπόθεση εργασίας- με αναφορά στον μονοδιάστατο αρμονικό ταλαντωτή, το εύρος ταλαντώσεως δεν είναι συνάρτηση της συχνότητας ν που χαρακτηρίζει τις διακριτές ενεργειακές καταστάσεις h ν του ταλαντωτή , αλλά συνάρτηση της ενεργειακής έντασης .
Π.χ. αν πάρουμε δύο διακριτά ενεργειακά επίπεδα ταλάντωσης h ν1 και h ν2 και αποστείλουμε φωτόνια συχνότητας ν2- ν1 μπορούμε να μεταφέρουμε (εφόσον υπάρχει μόνιμη διπολική ροπή ή ροπή εξ επαγωγής) ηλεκτρομαγνητική ενέργεια στο σύστημα, η οποία αυξάνει μεν την ενέργεια του ταλαντωτή χωρίς να επιδρά  στο εύρος ταλαντώσεως που είναι μόνον συνάρτηση του αριθμού των φωτονίων που αποστείλαμε, δηλαδή εξαρτάται από την ένταση  και μόνο της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που διεγείρει το σύστημα..
Με άλλα λόγια, άπαξ  εντοπίστηκε η συχνότητα ν2- ν1 της ακτινοβολίας (LASER) που διεγείρει το σύστημα, αν θέλουμε να αυξομειώσουμε το εύρος ταλάντωσης πρέπει να αυξομειώσουμε την ένταση αυτού του μονοχρωματικού ΛΕΙΖΕΡ. που ακτινοβολεί το σύστημα.
Αν τώρα αναφερθούμε στον τρισδιάστατο αρμονικό ταλαντωτή που σαν μοντέλο είναι πιο κοντά στο δικό μας τρισδιάστατο κρυσταλλικό πλέγμα του νικελίου που έχει εγκλωβίσει με προσρόφηση πυρήνες δευτερίου στην οκταεδρική δομή του, τότε η ένταση προσπίπτουσας ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας θα πρέπει να καθορίζει το εύρος της τρισδιάστατης ταλάντωσης.
Με άλλα λόγια σε μια περίοδο συντονισμένης ηλεκτρομαγνητικής διακύμανσης, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο όγκος της κυβικής κρυσταλλικής κυψελίδας που είναι εγκλωβισμένοι οι εν λόγω πυρήνες δευτερίου, μεταβάλλεται από μια μέγιστη σε μια ελάχιστη τιμή όγκου, συναρτήσει της ημιτονοειδούς μεταβολής έντασης του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου.
Στον ελαχιστοποιημένο όγκου τον οποία κατά βούληση μπορούμε να πετύχουμε αυξάνοντας την ένταση, δημιουργούνται στατιστικά συνθήκες ψυχρής σύντηξης και δια μέσου της αυξημένης θωράκισης των πυρήνων του δευτερίου που μπορούν να πλησιάσουν με λιγότερη ακόμα άπωση σε σχέση με το ζεύγος νίκελ υδρογόνο, λόγω μικρότερων φορτίων, την κρίσιμη απόσταση (10 -14 m,) υπέρβασης του αποθετικού φραγμού του Coulomb, (tunneling effect), λόγω της συμπίεσης που δέχονται με την σμίκρυνση της κρυσταλλικής κυψελίδας που φιλοξενούνται και της σχετικής αύξησης της ειδικής ηλεκτρονικής πυκνότητας που ακολουθεί.  Σε αυτή την απόσταση υπερτερούν οι ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις και σταθεροποιούν τον νέο πυρήνα He4 με έλλειμμα μάζας που μετατράπηκε σε ενέργεια βάσει του    Ε=mc2
Ένα εικονικό παράδειγμα μπορεί να δώσει την ιδέα…..αυτής της υπόθεσης…

Τελειώνοντας με αυτή την σύντομη πρόταση σε εκλαϊκευμένη θεωρητική ανάλυση, που δίνει μία ποιοτική κατά προσέγγιση υποθετική ιδέα του φαινόμενου, θα ήθελα να προσθέσω μερικά ακόμα στοιχεία που ενισχύουν την παραπάνω υπόθεση και δημιουργούν προϋποθέσεις με προοπτικές για την πρακτική εκμετάλλευση της ψυχρής σύντηξης και στο σύστημα Δευτέριο /Παλλάδιο και εφόσον  συλλέξουμε στοιχεία από μια συστηματική πειραματική έρευνα τόσον σε φασματοσκοπικό επίπεδο (Ramann , I.R. κ.τ.λ) και έρευνα ανίχνευσης He4  με φασματόμετρα  μάζας, όπως επίσης θερμιδομετρικές μετρήσεις απόδοσης ενέργειας, το ίδιο ισχύει και για το σύστημα Δευτέριο /Νίκελ ή  άλλα μέταλλα που κρυσταλλούνται στο κυβικό σύστημα με επικεντρωμένες πλευρές (trasition metals).
Τα εν λόγω στοιχεία είναι:
· Ο χρόνος παραμονής  του συστήματος στο ελάχιστο εύρος ταλαντώσεως, ( δηλαδή στον μικρότερο κατά την ταλάντωση όγκο της κυψελίδας), είναι αρκετός για την υπέρβαση του φραγμού του Coulomb και την σύντηξη των πυρήνων, η οποία γίνεται ως γνωστό στον απειροελάχιστο χρόνο των 10-20 δευτερολέπτων
· Η ύπαρξη φάσματος Ramann με χαρακτηριστικές συχνότητες στο εμπλουτισμένο με δευτέριο Παλλάδιο υποδηλώνει ίσως, δονητική διέγερση ομοιοπολικών δεσμών D-D του εγκλωβισμένου δευτερίου, όπως επίσης οι συχνότητες στο I.R., αναφέρονται ίσως στη μετασταθή υδριδική ταλάντωση  Pd-D, δίνουν την δυνατότητα διπλού συμφασικού συντονισμού με ασυνεχή
παλμικό λέιζερ με κατάλληλη ευρύτητα φάσματος, αλλά μεγάλης ισχύος  (με  δυνατότητα                                                                   ρύθμισης του κάθε παλμού από 0-200 watt τουλάχιστον )
· Με βάση την θεωρία της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής (Giuliano Preparata), οι “κανονικές ταλαντώσεις ή φωνόνια” του εμπλουτισμένου κρυσταλλικού πλέγματος είναι συμφασικές. και μπορούν να συντονιστούν με την συμφασική ακτινοβολία του λέιζερ.
· Η χρήση αιωρούμενων σε κενό μικροκρυστάλλων νικελίου νανομετρικών διαστάσεων(“νανομετρικός κονιορτός”), αυξάνουν σημαντικά την επιφάνεια πρόσπτωσης της ακτινοβολίας λέιζερ, καθιστούν πολύ πιο έτοιμο και πιο αποδοτικό το σύστημα.
· Επίσης, ένα σύστημα κυματοδήγησης  όπως στο παρακάτω σκαρίφημα , που θα μπορούσε με ορισμένες τεχνολογικές λύσεις να γίνει και θερμιδόμετρο, αποτελεί ένα τρόπο εργαστηριακά πολύ πιο απλό, αλλά και χρήσιμο ερευνητικά (για καθορισμό συχνοτήτων, Ramann , I.R. και ανίχνευση He4  ), ενώ παράλληλα  επιτρέπει την αύξηση της  επιφάνειας  πρόσπτωσης της ακτινοβολίας λέιζερ στη λεπτή σκόνη του νικελίου ή παλλαδιου, ώστε το σύστημα να αποβεί πιο αποδοτικό.
Όλα αυτά αποτελούν μια απλουστευμένη προσέγγιση για την κατανόηση της πρότασης.  Στην πραγματικότητα  το θέμα είναι πιο σύμπλοκο τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και σε πειραματικό και τεχνολογικό, όχι όμως ανέφικτο και εκτός των δυνατοτήτων που μπορούμε να διαθέσουμε. Δεδομένης όμως της σπουδαιότητας και αναγκαιότητας για καθαρή και άφθονη ενέργεια αξίζει τον κόπο να τολμήσουμε..!!.. …”ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ.!..”

Βιβλιογραφία :
(1) www.journal-of-nuclear-physics.com/Focardi Rossi
(2) Antonella del Ninno, Antonio Frattolillo, Antonietta Rizzo
Rapporto Tecnico ENEA RT2002/41/FUS
ENEA – Unità Tecnico Scientifica Fusione;Centro Ricerche Frascati, Roma, 2002

(3) Cold fusion – Wikipedia/Arata

*ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Χ. Στρεμμένου: Συνταξιούχος από το 2003, Καθηγητής του Παν/μίου της Bologna (Σχολή Βιομηχανικής Χημείας, τμήμα Φυσικοχημείας). τ. Πρέσβης  “εκ Προσωπικοτήτων” της Ελλάδος στην Ιταλία (1982-1987)  με τιμητικές  διακρίσεις, τον  “Μεγαλόσταυρο ”  της  Ιταλικής  Δημοκρατίας  ( Cavaliere  di  Gran  Croce  al  Merito  della   Repubblica  Italiana ) και το Ευρωπαϊκό  Βραβείο    “TARGA  EUROPA”.
Ερευνητής  για  μια  επταετία,  στο  Ιταλικό  Εθνικό  Κέντρο  Ερευνών  (C.N.R.)  1961-1967 Για  5  χρόνια  συμβασιούχος  Καθηγητής  Μοριακής  Φασματοσκοπίας  στο  Πανεπ.  Μπολόνιας (1968-1972).                                          Στην  τακτική  επετηρίδα  των  Καθηγητών  Φυσικοχημείας (1972-2002) του ιδίου Παν/μίου, όπου  δίδαξε:  Εισαγωγή στην Κβαντομηχανική  και εφαρμογή της στην Μοριακή και Εφαρμοσμένη Φασματοσκοπία., Φωτοχημεία κ.λ.  Επισκέπτης Καθηγητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο για ένα έτος (το 2000) .
Στον τομέα της έρευνας, από την αρχή της σταδιοδρομίας του μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων του Πρεσβευτή, ασχολήθηκε με την φασματοσκοπία της κρυσταλλικής κατάστασης τόσον στερεάς όσον και υγρής, μελετώντας με κβαντομηχανικά κριτήρια την στατική και δυναμική δομή αυτής της κατάστασης. Στην συνέχεια μετά το πέρας της αποστολής του στην Ρώμη και την  επάνοδο του στο Πανεπιστήμιο της Bologna , την τελευταία 12ετία της παν/μιακής καριέρας του ασχολήθηκε με έρευνες που αφορούσαν  την προσρόφηση του υδρογόνου στην κρυσταλλική δομή των μετάλλων με φασματοσκοπικές και άλλες ερευνητικές μεθοδολογίες, για την κατανόηση των εξαιρετικά ενδιαφερόντων ανωμαλιών που παρουσιάζει ενεργειακά το σύστημα.

38 comments to Evaluations, ideas and proposal upon new energy sources

  • Andrea Rossi

    Dear David:
    You will not need expensive attachments.
    Anyway we will give the details in September.
    Warm Regards,
    A.R.

  • David

    Dear Mr Rossi,

    I’m in no doubt that i would like to buy one of your home e-Cats for heating and domestic hot water, the projected price and running costs are amazing when compared to a home gas boiler.

    There will be other costs involved to integrate an e-Cat into a home heating/hot water system, when will you be releasing technical details and recomendations on how to do this? I would need this information before purchasing an e-cat so i can calculate other costs. I presume i would need some kind of heat store and these are quite expensive.

    Thank you for giving us all hope for the future.

    Regards,
    Dave

  • Hello Mr. Rossi!
    I have followed every detail each and every one of the steps you have been given to the development of Ecat and placed on the consumer market. I had serious concerns with me today I want to express.
    1st, It is you and those accompanying a group of human beings very brave and full of guts, because, to break the paradigm of the great utopia was thought cold fusion, this really is a true and accurate stroke of success to you first and for those who inhabit the planet as well.
    2nd, is very important to all sense of seriousness and honor to the truth you primarily maintained from the beginning. That has given us great confidence to those who eagerly follow every step of progress for the consolidation of a commercial product certificate.
    3rd, I am confident that as the time, we will learn step by step each of the details involved in each puzzle that still remains to be understood, as many understand it rightly, the secret that you saved up your work life.
    4th, I hope to be taken into account in order to qualify for 2 units of 1 MW and 2 units of 10 kW, and that, so we can evaluate the various applications that we provide in our production processes, whether steam to strengthen our geothermal or to provide electricity to our customers in a mode where it would be easy to implement distributed power systems, using the cyclone engine as well.
    5th, It is possible to have a franchise of its products in order to trade in my country and others in South America?.
    6th, For now I know all busy you must be, but when they pass the peak of their effort and commitment, I invite you from now to visit our country as an ambassador of knowledge and enjoy a day in our warm beaches and our eternal spring in Costa Rica.

  • neriroberto

    Dear Andrea Rossi
    Thank you for your quick answer.
    I’m happy you are giving the issue of safety the attention it deserves( I’m on your pre-order list!).People who will be using a home unit which produce heat/power by means of a “presumably new nuclear reaction” could be very sensitive to all the safety issues.The market confidence in the E cat safety could become hugely important.Thank you for the time spent in reading this comment and
    I really hope your endeavour will be successful!

  • AussieGuy

    Dear Andrea Rossi,

    Based on the recently announced 20 kW thermal home E-Cat costing $1,500 and assuming it draws 0.4 kW (400 Watts) from the mains (COP 50), here is the LCOE and the individual item cost breakdowns.

    https://picasaweb.google.com/lh/photo/kLBSLYjhfkssP57d3w1J6dMTjNZETYmyPJy0liipFm0?feat=directlink

    What I find interesting is annual cost of the fuel and servicing is 4 times the Levelized Annual Investment Cost of the E-Cat hardware. Will home E-Cats become like ink jet printers that are sold near cost price to get the replacement ink business? But with a LCOE cost of $0.00456 / thermal kWh who cares? This is just about as close to free energy as you can get. No excuse for anybody on this planet to be cold again. With the E-Cat’s thermal energy being so low cost, cleaning up dirty water and desalination of sea / brackish water should be low cost as well.

    Well done Andrea Rossi, what a lovely 2012 New Years present to the whole planet.

  • Andrea Rossi

    Dear Arthur Wetmore:
    We will train the usual assistance guys of the Customers, wherever possible. Otherwise we will give assistance with our installers.
    Warm Regards,
    A.R.

  • Andrea Rossi

    Dear neriroberto:
    We will have a safety certification for our E-Cats. If somebody will make dirt game the problem will be of his.
    Warm Regards,
    A.R.

  • neriroberto

    Dear Andrea Rossi
    The prevention and /or neutralization of reverse engineering of your invention is very important however I would seriously consider the risk of sabotage . When 1 million of household E cat will be operating all around the world fraudolent competitors may organize accidents ( for example E cat explosions) to persuade the market that even if it works the E cat is harmaful!I would suggest that a small scale (heating of few large buildings). strictly supervised by your own staff and well covered by the media ,should anticipate the true market launch.
    I believe you already considered all these topics however I would be delighted if I have been helpful
    Best Regards

  • Arthur Wetmore

    Mr Rossi,
    I’m very incouraged by your E-cat and the building body of evidence that LENR/Cold Fusion will change the way energy is made and used. I am courious about how many technicians you will need and the required traing they will need for installation, repair and maintenance of the E-Cat system. With a couple decades of industrial controls and maintenance and mass production these are some of the questions I have.
    Thanks
    Arthur

  • Dom

    Dear Mr Rossi,

    Congratulation for your invention and a Merry Christmas!

    Just a couple of questions:

    What progresses have been made to improve the COP so far?

    And, what achievements (if any) have been made so far in
    the process of the e-cat miniaturization?

    Thanks very much for your gentle answer and,
    Kind Regards.

  • Andrea Rossi

    Dear R.W.Bryant:
    Please contact
    info@leonardocorp1996.com
    for commercial issues.
    Warm Regards,
    A.R.

  • R.W. Bryant

    Dear A.R.

    Hope this season finds you well and warm.

    My family is in the business of providing for commercial and residential heating needs.

    I’m very interested in your new invention and

    am curious if/how I could incorporate your invention into our products.

    Best regards on this cold December day.

    R.B.

    ps. Merry Christmas

  • Andrea Rossi

    Dear Steven Karels,
    We made this interesting test among many others, did not work, but the idea is smart.
    Warm Regards,
    A.R.

  • Steven Karels

    Dear Andrea Rossi,

    Will the eCat fuel (Nickel + special catalysts) work with water instead of hydrogen? Water is much safer to store than hydrogren gas. The water could be pressurized to a very high level. It has a small number of free hydrogen ions as demonstrated by its pH (~1.0E-07).

    A simple test would be an enclosed cylinder with the fuel and pressurized water (say 1000 psi?) lowered into near boiling water (~90 degrees C) and see if the temperature increases to boiling.

    Perhaps ultrasonic waves could be added to keep the fuel in suspension? Or a suitable salt could be added and an electric current passed through the water to force the reaction?

    Most likely, you would wind up with an expensive “mud” at the bottom of the container. But the test would be interesting to conduct and evaluate.

    Best Regards,

    Steve

  • Andrea Rossi

    Dear Massimo Ferrabue:
    I remember that lecture in 1980. At the times, when I said that from organic residues was possible to get fuel oil everybody laughed. Today biodiesel is a common product. Thank you for your memory, and thank you for your delighting attention.
    Warm Regards,
    A.R.

  • Salve Ing Rossi,
    Years ago, it was 1980, I had the pleasure of attending one of his conferences with the Jesuits at the hill San Carlo of Arona (NO), then when I was a fifteen semi college at the De Filippi, student at Technical Institute of Arona. I remember his explanation of the machine to get “Through a natural process accelerated, pressure + temperature” in the fossil fuel of shares of 9 out of 10 (1 part remained unusable) from waste, and I was much admired. Now I have discovered some days you are dealing with a new realization regarding the cold fusion or the like, just today I read the e-cat and its marketing. If all of these discoveries and achievements are real, I hope that giving the Nobel Prize. Best wishes for a good continuation of Luca Ferrabue P.S. Excuse me to all if my english is no good. Thanks

  • Jesse

    Hello Dr. Rossi. Have you given any thought about who should portray you in the movie? I’m sure there are many good Italian actors that would do a fine job, but my vote goes to John Malkovich.

  • Andrea Rossi

    Dear Mr Jesse:
    Unfortunately the Sterling enfine is not fit for us, since it needs a delta T of at least 700 Celsius degrees to work properly and we don’t reach such T.
    Sorry, no Demo in Florida are scheduled, so far.
    Warm regards,
    A.R.

  • Jesse

    Dear Dr. Rossi
    I am a layman on such matters but if I am thinking the cold fusion process through correctly I believe the Stirling engine and Cold Fusion is a perfect match for each other.
    I hope the demonstration in Florida is open to the public. If so I will be there!

  • Andrea Rossi

    Prof. Christos Stremmenos is a nuclear Physic from the University of Bologna and also worked with the University of Athens. He is a hero of the war against the Greek Colonels, a figure very close to the figure of our former President Sandro Pertini. He has been Ambassador of Greece in Rome for 7 years and is one of the most intellectualy honest persons I ever met.
    Andrea Rossi

  • Christos Stremmenos

    Mi sono per caso imbattuto ieri,in un commento di Camillo Franchini che fra le altre cose dice:……….”Ho cercato di dimostrare che Stremmenos diffonde scienza fasulla, fornendo materiale di studio utile a tutti, anche a Stremmenos” ….. Nel ringraziare Franchini per avermi illuminato scientificamente, faccio notare che se si fosse preso la briga di guardare la terza parte del video riportato da Stefano Bagnasco (come gli ho consigliato), si sarebbe reso conto che lo avevo anticipato verbatim di quasi due mesi …!! Infatti, ho affermato nel video che “l’effetto Mössbauer, per la conservazione del momento del fotone γ, verrebbe a ripartire la sua energia tra il rinculo del nucleo di rame (Cu59, nucleo isolato nel reticolo) e un γ di di più bassa energia, a conti fati (anche da Dufour) incide in modo irrilevante (circa 1% dell’energia dei γ diviene”termalizatta”)…. Come diffusore di scienza fasulla, risponderei a questa …..delicatissima affermazione, di genuino sapore provinciale (livornese?)…. come avrebbe risposto un “Homo sapiens” ad un “Homo neanderthalensis”……i due davanti alla grotta discutono su questioni energetiche che riguardano lo spostamento del enorme masso che chiude la grotta…Io per spostarlo, dice il primo, uso la leva e tu…?…la forza della mia arrogante ignoranza risponde il secondo ,……. peccato che non ci saranno a sufficienza fossili per i posteri, di studiarvi e capirvi..!.!….replica il primo……….
    Ch.E.Stremmenos

  • Turning to the practical application, you have already made a converter from heat to electricity?
    I’m asking to you because I’m working on an engine that can be used to work with steam or an alternative to Stirling engine.
    I’m making it for small applications.
    I do not know if it will intrest you, however I wish you a “in bocca alla lupa” for your Catalyzer!
    Daniele Dall’Asta

  • This has truly sparked up an idea in my mind. That is a wonderful web site article.

  • I am essentially thankful to you for providing us with this invaluable documents. My spouse and I are essentially grateful, really the data files we needed.

  • Andrea Rossi

    The english translation of the article of Christos Stremmenos “Evaluations, ideas and proposal upon new energy sources” is published: you will find it on the Journal Of Nuclear Phisics.

    Warm regards
    Andrea Rossi

  • Andrea Rossi

    Dear Dr Enrico Billi: The article of the Japanese and Chinese Scientists you sent us has been peer reviewed and we think is very interesting. His publication will be anticipated to the 3rd of June.
    I also want to inform all the readers of the Journal Of Nuclear Physics that the article of Cristos Stremmenos has been translated in English and you will find the complete translation just before the text in Italian of the Stremmenos work on our Journal within this week.
    We are working for you… and glad to do it.
    Warm regards,
    Andrea Rossi

  • Andrea Rossi

    Dear Dr. Enrico Billi, I have received your report, wich is really interesting.
    I have transmitted it for peer reviewing and I hope to publish it the 1st of July.
    Thank you very much for your important contribution.

    Warm regards
    Andrea Rossi

  • Andrea Rossi

    Again thank you.
    Andrea Rossi

  • Enrico Billi

    Thanks Dr. Rossi,
    i sent an email to the forum’s info email. Keep in touch.
    Warmest Regards,
    Enrico

  • Andrea Rossi

    Dear Dr Enrico Billi,
    Thank you again for your extremely appreciated attention. Yes, I would like to receive that publication, I didn’t know of it and I am very curious to study it. Besides, the Journal Of Nuclear Physics will be happy to publish your papers regarding nuclear physics at large. Your peer-reviewer will be Sergio Focardi.
    Let’s stay in touch: I have to learn from you.
    Warmest Regards,
    Andrea Rossi

  • Enrico Billi

    Dear Andrea Rossi,
    i want to thank you for your kind words and advices. In fact Bonsignori gave me the same advices and i followed them, i got my degree in experimental nuclear physics (3+2 years) working on the Monte Carlo simulation with Geant4 of the electro-magnetic calorimeter of n_TOF Collaboration. The purpose of such study is the measure of absolute neutron capture cross-section for ADS (Accelerator driven-system) and astrophysics. In any way i am interested also to the transmutation of nuclear waste with conventional way like nuclear fission reactors.
    About the book “Nuclear Models” i already study on it for my Theorical Nuclear Physics exam, i found also this book “From Nucleons to Nucleus Consepts of Microscopic Nuclear Theory” J. Suhonen (Springer), it gives more details about the models like BCS and Seniority (or Broken-pair developed by Bonsignori and Savoia).
    My favourit subjects are nuclear physics and statistical mechanics so i am attracted by LENR because it touches both these fields.
    I am not an “expert” of cold fusion, i have no direct experience of it, my knowledge comes only from books like “Science of LENR” written by Edmund Storms and other publications posted on lenr-canr.org, but i agree with Stremmenos in the fist part of his post.
    There is an interesting analogy between the photoelectric effect and the cold fusion. The energy threshold and the material (the metal) in the photoelectric effect could be compared with the electric density and the microscopic structure of the Ni (or Pd) lattice. I must say that it is only an “anology”, because the NAE (nuclear active environment) in the lattice are difficult to localize. As elementary particle physicist I am very interested about the screening of protons by the electron sea in the lattice, these “quasi-proton” should have special properties in the vibrating lattice. I read an interesting pubblication from CAS (Chinese Accademy of Science) of Kasagi et al., “Ionic Debye Screening in Dense Liquid Plasmas Observed for Li+p,d reactions with Liquid Li Target”. Using nuclear detectors they found a screening 500eV larger at 20KeV per nucleon compared to the theoretical value. This energy range is much bigger than the LENR reactions and the target is liquid Li, but shows that something was already over simplified in the theory for liquid samples.
    I want to wish you “in bocca a lupo” for your work in Leonardo Corp., if you wanna see that pubblication i can send you a copy.
    Warn Regards to you too,
    Enrico Billi

  • Andrea Rossi

    Dear Mr Enrico Billi,
    Reviewing the comments as I usually do on saturdays, reading again your comment I thought to suggest you a book which has been foundamental for the theoretical interpretation of the data I got from my apparatus, and is a basic text that can be anyway useful for your study of nuclear physics: it is “Nuclear Models” of W.Greiner and J.A. Maruhn, published in 1996 by Springer, Berlin. You can order it also through
    caroline.davis@springer.com
    Maybe prof. Bonsignori will appreciate if you will add ( add, not substitute) this text to the regular ones you already have to digest.
    Warm Regards,
    Andrea Rossi

  • Andrea Rossi

    Dear Mr. Enrico Billi:
    Thank you very much for your appreciated interest to the work we made. I think that in this phase of your education it is better if you follow the suggestions of your trusted Teacher. This is, for you, time to learn, not to invent, and our field is a field of inventions, so I think, sincerely, that it is premature for you to enter our field. For now you get education, the maximum level of education you can, then you will decide what to do. Prof. Giovanni Bonsignori is an outstanding teacher, you can trust him. Nevertheless, Focardi and me, we are grateful to you for the attention you gave to our work. A very, very hard work. About the 1 MW generator: yes, I am in the USA , I am the chief scientist of Leonardo Corporation and we are building a 1 MW generator, which has been commissioned to us from a Major Customer. The first modules are already working and I assume before the end of the year we’ll have completed the job.
    Conclusion: follow your Professor and put in your education all your best efforts, for now.
    Again, thank you and “in bocca al lupo”!
    Warmest Regards,
    Andrea Rossi

  • Enrico Billi

    When i told to my nuclear physics professor, Giovanni Bonsignori of Bologna University, that i was interested to work on LENR, he told me that Focardi did some works about that and had got some results, but for a young phisicist it could be a “professional suicide”. Is it real? Leonardo Corp. are building a 1MW generator?
    p.s. very nice forum

  • Andrea Rossi

    The apparatus of the patent WO 2009/125444 A1 published on this Journal has resolved with a particular configuration and with the utilization of due catalyzers the problems that had forbidden the possibility to make generators reliable and with a performance constant, regular and ripetitive. Therefore the production of industrialized modules has been made possible, and in the USA Leonardo Corporation is manufacturing them, along a contract with a Customer for which is making a 1 MW generator, first step of a program for a multi-megawatt network.

  • Manetti Raffaello

    Questo articolo del Prof. Stremmenos, cosi come la pubblicazione delle ricerche dell’ENEA promosse dal Prof. Rubbia (che fra l’altro risalgono ormai al 2002 se non erro, e che spiegavano anche teoricamente il funzionamento)sono estremamente chiari e danno certezze circa l’esistenza del fenomeno della fusione fredda, e del GUADAGNO ENERGETICO che se ne ricava. Speriamo che qualcuno con delle capacità finanziarie intraprenda, anche solo per suo interesse, la fabbricazione di apparecchi utilizzabili facilmente.

  • Andrea Rossi

    Prof. Christos Stremmenos is translating his article in English and the translation will be published on this the Journal Of Nuclear Physics within a week.
    The Board Of Advisers

  • Board of Advisers

    This important article of Prof. Stremmenos will soon be translated in English. The translation will be published as a follow up of the article.

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>